التهاب لثه بعد از لمینت یکی از رایجترین مشکلاتی است که بسیاری از کسانی که لمینت دندان انجام دادهاند بعد از گذشت چند هفته یا چند ماه با آن مواجه میشوند. این التهاب غالبا نتیجه ترکیبی از تراش بیش از حد دندان، باقیماندن چسب یا سمان در حاشیه لثه، یا کانتورینگ نادرست لبه لمینت است؛ یعنی وقتی لبه لمینت درست طراحی نشود، تماس با لثه نایکنواخت باشد، یا چسب اضافی پاک نشود، لثه تحریک میشود و پاسخ التهابی میدهد. اما مشکل التهاب تنها ظاهری نیست.
اگر این حساسیت ادامه پیدا کند، میتواند منجر به عفونت، تحلیل لثه یا حتی شکست لمینت شود. بنابراین فهم دقیق اینکه چرا التهاب لثه بعد از لمینت رخ میدهد و چطور میتوان آن را پیشگیری یا درمان کرد، برای هر کسی که لمینت دارد یا قصد انجام آن را دارد، ضروری است.
اگر به دنبال کیفیت و قیمت مناسب هستید و میخواهید کارتان با دقت و استاندارد بالا انجام شود، میتوانید به بهترین کلینیک لمینت دندان در لاهیجان رجوع کنید. کلینیک دکترمهاجرفر که با رعایت اصول علمی و فنی، اجرای دقیق تراش، چسبانندن حرفهای و طراحی مناسب لبه لمینت را همراه با خدمات پس از انجام کار تضمین میکند.
چرا تراش بیش از حد باعث التهاب لثه میشود؟
وقتی دندانپزشک برای نصب لمینت مجبور است مقدار قابل توجهی از مینای دندان را تراش دهد، گاهی لازم است ضخامت دندان نسبت به حالت اولیه کاهش یابد تا فضا برای چسبانیدن ونیر فراهم شود. اگر تراش به گونهای انجام شود که لبه جدید یا مرز بین دندان و لثه خیلی نزدیک به بافت نرم باشد یا حتی وارد مزوژینگوال (جلوی لثه) شود، آنگاه هر نوع فشار یا تماس حتی لمس زبان یا مسواک میتواند باعث تحریک لثه شود.
بافت لثه حساس است؛ نزدیک شدن لبه سخت لمینت به لثه میتواند باعث برشهای میکروسکوپی روی غشای مخاطی لثه شود. این آسیبهای کوچک ممکن است در نگاه اول چشمگیر نباشند، اما بدن آنها را بهعنوان زخم تشخیص میدهد و فرآیند التهابی شروع میشود. التهاب لثه بعد از لمینت در این شرایط بهصورت تورم، قرمزی، حساسیت به لمس و گاهی خونریزی لثه نمایان میشود.
اگر دندانپزشک هنگام تراش، مرز لثه را شناسایی نکند یا محافظی برای جلوگیری از برش ایجاد نکند، احتمال آسیب بیشتر میشود. در نتیجه یکی از مهمترین دلایل التهاب لثه بعد از لمینت، تراش نامناسب و نزدیکی بیش از حد مرز لمینت به لثه است.
باقیماندن چسب در حاشیه لثه، دشمن پنهان سلامت لثه
بعد از تراش و قرار دادن ونیر، مرحله باندینگ و چسبانیدن لمینت آغاز میشود. چسب لمینت یا همان سمان رزینی باید بهدقت اضافه شود تا نه بسیار کم باشد (که باعث جدا شدن لمینت شود) نه زیاد باشد (که باعث بیرونزدگی در حاشیه لثه شود). وقتی سمان اضافی در لبه بین دندان و لثه باقی بماند، آن را نمیتوان با مسواک ساده یا دهانشویه معمولی پاک کرد. این محل جمعشدن باکتری میشود؛ باکتریهایی که مواد لابهلای چسب و لثه را تخریب میکنند و زمینه التهاب را فراهم میآورند.
بسیاری از کسانی که تجربه التهاب لثه بعد از لمینت دارند، معتقدند «لمینت کیفیتش پایین است» یا «بدشانسی آوردم». در حالیکه اگر چسب اضافی بهدرستی پاک میشد، مشکل هیچگاه ظاهر نمیشد. از نظر بالینی مشاهده شده است که باقیماندن سمان حتی در حد ریز زیر لبه ونیر میتواند تا چند ماه بعد باعث تشکیل جیب لثه یا التهاب مزمن شود.
پاکسازی دقیق سمان توسط دندانپزشک بلافاصله پس از فیکس کردن لمینت و بررسی با ذرهبینهای پزشکی یا میکروسکوپ دندانپزشکی یکی از الزامات کار حرفهای است؛ بیاهمیتی نسبت به این مرحله سادهترین مسیر به سمت التهاب لثه بعد از لمینت است.
کانتورینگ و طراحی لبه ونیر: وقتی اشتباه در برش یعنی اشتباه در سلامت لثه
لمینت فقط چسباندن یک پوسته نیست؛ لبه بیرونی ونیر باید با دقتی مثالزدنی طراحی و صاف شود (کانتورینگ) تا نه جلو بزند، نه زیر لثه فرو برود، و بهدرستی با فرم دندان و لثه همخوانی داشته باشد. اگر لبه لمینت بیرونتر از خط لثه بیافتد یا گوشه تیزی داشته باشد، هنگام تماس با زبان یا مواد غذایی، این لبه باعث فشار موضعی و خراش بافت نرم میشود. این خراشها همان نقطههایی هستند که التهاب لثه بعد از لمینت از آن آغاز میشود.
طراحی لبه ونیر نیازمند مهارت ویژه است؛ باید با دیسکهای دقیق، پرداخت چندمرحلهای و با توجه به بافت لثه انجام گیرد. در بسیاری از موارد مشاهده شده است که زمانی که بیمار بعد از ونیر دچار حساسیت یا تورم لثه میشود، تنها با پالیش و اصلاح لبه ونیر مشکلش حل شده است. این یعنی بخش مهمی از مسئولیت در انتخاب مناسب لمینت بر دوش دندانپزشک است؛ اگر کانتورینگ بهدرستی انجام شود، ریسک التهاب به شکل قابل ملاحظهای کاهش مییابد.
نقش بهداشت دهان و عادات بیمار در بروز التهاب
حتما فکر میکنی اگر کار دندانپزشک درست باشد، دیگر همهچیز تمام است. اما واقعیت این است که بعد از لمینت، خود بیمار نیز باید حساستر شود. التهاب لثه بعد از لمینت نه تنها به عوامل فنی باز میگردد، بلکه به عادات روزمره بهداشت دهان نیز وابسته است. اگر بیمار بعد از ونیر:
- مسواک زدن با فشار زیاد کند
- از مسواکهای سخت یا خشن استفاده کند
- نخ دندان نکشد
- از دهانشویه مناسب استفاده نکند
- قند و چسبندگی در دهان زیاد باشد
- مصرف سیگار یا نوشیدنیهای رنگی داشته باشد
این شرایط باعث میشود کوچکترین ناصافی در حاشیه لمینت به مرور حرفهایترین کار دندانپزشک را نیز نتیجهاش التهاب لثه بعد از لمینت شود. بنابراین رعایت دقیق بهداشت، استفاده از نخ دندان و دهانشویه مؤثر، و مراجعات دورهای برای چک جزئیات ونیر ضروری است.
مقایسه عوامل مؤثر بر التهاب لثه بعد از لمینت
| عامل | نوع مشکل | نتیجه در لثه / دندان |
| تراش بیش از حد / نزدیک شدن مرز به لثه | لبه بافت نرم تحریک میشود | تورم، حساسیت، قرمزی |
| چسب اضافی در حاشیه | تجمع باکتری + پلاک | التهاب مزمن، بوی بد دهان |
| کانتورینگ نادرست لبه ونیر | لبه تیز یا بیرونزده | خراش لثه، خونریزی |
| بهداشت نامناسب دهان | پلاک و میکروب تجمعی | تشدید التهاب، عفونت |
| عادات غذایی و مصرف رنگدانه | نفوذ رنگدانه داخل چسب لمینت | تغییر رنگ لمینت + تحریک لثه |
بر اساس مطالعهای که در مجله Journal of Prosthetic Dentistry منتشر شده، تقریبا ۱۵ تا ۲۰ درصد بیماران پس از انجام ونیر یا لمینت دچار التهاب لثه در ۶ ماه اول میشوند. این آمار نشان میدهد حتی وقتی مواد و تکنیک بهروز استفاده شده باشند، عدم دقت در مراحل پس از نصب (مثل پاکسازی چسب یا طراحی لبه) مسئول بخش قابل توجهی از عوارض است.
جمعبندی
التهاب لثه بعد از لمینت نه یک اتفاق ناگهانی بلکه نتیجه مجموعهای از عوامل فنی، اجرایی و مراقبتی است: تراش دقیق، چسبانیدن اصولی، کانتورینگ مناسب لبه ونیر، و مراقبت مستمر بهداشت دهان. اگر هر کدام از این مراحل با دقت انجام نشود، حتی با بهترین مواد احتمال تحریک لثه و بروز التهاب جدی وجود دارد. بنابراین برای داشتن لبخندی زیبا و سالم، لازم است لمینتتان را در مرکزی مطمئن انجام دهید؛ مرکزی مانند کلینیک دکترمهاجرفر که علاوه بر قیمت مناسب انجام لمینت، دقت در اجرای مراحل حساس و مراقبت از سلامت لثه را نیز اولویت خود قرار میدهد.
اگر قصد دارید لمینت انجام دهید یا پس از آن دچار التهاب شدهاید، یادت باشد که درمان موفق نیاز به ترکیب هنر دندانپزشکی و مراقبت دقیق دهانی دارد و این ترکیب تضمینکننده لبخندی سالم و ماندگار است.